Vorige week werd Hockeyclub Amsterdam landskampioen bij de vrouwen. Op televisie zag ik dat Alyson Annan de coach is van het elftal. Bij het horen van haar naam werd ik meteen gegrepen door het enorme schaamtegevoel van een paar jaar terug. Dat zit zo.

Voor research voor de Allsports Academie serie zocht ik contact met de Johan Cruijff Academy. Tijdens het eerste telefoontje werd meteen een datum geprikt voor een afspraak met de directrice zelf, ene Alyson Annan. Ik hou mezelf regelmatig voor dat ik best veel over sport weet, maar bij het horen van haar naam ging in de verste verte geen belletje rinkelen.

Het gesprek was aangenaam. Alyson gaf geduldig en uitgebreid antwoord op mijn vragen. Beleefd vroeg ze of ik ook al andere boeken had geschreven. Toen ik meldde dat ik voornamelijk over voetbal en hockey geschreven had, reageerde ze: ‘Oh? Ook hockey?’ Ik knikte en stelde de meest domme vraag die ik ooit gesteld heb: ‘H o c k e y     j i j   o o k ?’ Alyson grinnikte en legde uit dat ze weleens gehockeyd had.

In de auto, onderweg naar huis, bekroop mij een onaangenaam gevoel. Het is het gevoel dat je weet dat je iets doms gedaan hebt, maar er nog niet achter bent wat het is. Voordat ik mijn jas uitdeed, kroop ik thuis achter de computer en googlede haar naam. De ruim 15.000 resultaten voorspelden al niet veel goeds, wat werd bevestigd door de tekst: “Alyson Annan is een voormalig hockeyster, die in totaal 228 keer uitkwam voor het Australisch elftal, waarin ze 166 doelpunten scoorde. Ze is o.a. tweevoudig Olympisch kampioen en tweevoudig wereldkampioen. Ze wordt gezien als één van de beste hockeysters ooit.”