Heet

Er liep een verwarde man in de Van Mandersloostraat te schreeuwen. ‘Het strand. Waar is het strand?’ Hij klampte zich ongecontroleerd aan nietsvermoedende voorbijgangers vast die hem geschrokken in de richting van het Thorbeckeplein stuurden.

Daar ging het al niet veel beter. ‘Geen zee. Ik zie geen zee.’ Brutaal griste hij waterflesjes uit de handen van omstanders, goot de inhoud op de grond en ging er vervolgens op stampen. Een jonge vrouw was de enige die in de buurt van de man durfde te komen. Voorzichtig legde ze haar hand op zijn schouder. Dat hielp. ‘Ik mag niet klagen.’ Hij schudde zijn hoofd. ‘Ik mag echt niet klagen.’ De man praatte nu een stuk kalmer en verliet ogenschijnlijk rustig het stadsstrand.

Het was echter van korte duur. Niet veel later werd de man bij de Zegerplas gespot waar hij badgasten lastig viel. ‘Blauwalg,’ riep hij. ‘Overal blauwalg.’ Een man in te grote zwembroek vertelde hem dat er helemaal geen blauwalg was. ‘Nu nog niet,’ schreeuwde de man. ‘Maar wacht maar jochie, als het zo warm blijft.’ Hij rende naar het water en liet zich er met kleren en al invallen. Terwijl het water van hem af droop, liep hij luid roepend langs de mensen die met verbazing naar zijn verrichtingen keken. ‘Maar ik mag niet klagen. Zesendertig graden, bloedheet, en ik mag niet klagen.’

Iemand had de politie gewaarschuwd die de man voorzichtig benaderde en afvoerde naar het bureau. De redactie van Alphen.cc werd korte tijd later geïnformeerd. De man was bevangen door de hitte. Als reden voor zijn gedrag gaf hij op dat hij van mensen om zich heen niet over het extreem warme weer mocht klagen vanwege het aanhoudende kwakkelweer in het voorjaar. Zijn naam en adres kon hij zich niet herinneren. Wel dat hij columnist was bij Alphen.cc.

We hopen dat hij volgende week in staat is zelf weer dit stukje te schrijven.